Άλλο ένα αγαπημένο ρόφημα που έδιωχνε τον βήχα, ανακούφιζε τη βουλωμένη μύτη και ηρεμούσε την κοιλίτσα. Υπάρχει διάσπαρτο στην εξοχή και χαρίζει την τρυφερή μυρωδιά του στα πράσινα λιβάδια, που γεμίζουν ασπροκίτρινα, μικρούλια ανθάκια. Στα λευκά αυτά λουλουδάκια οφείλεται και το  όνομά του, χαμαί και μήλον,  δηλαδή το μήλο του εδάφους, (χαμαί).

Το ταπεινό χαμομήλι, μονοετές ή διετές, φτάνει τα 50 εκ. σε ύψος και δεν είναι και τόσο ταπεινό, αφού είναι πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, όπως φλαβονοειδή, κουμαρίνες, τανίνες και βλεννίνες. Στις ουσίες αυτές το χαμομήλι οφείλει τις ευεργετικές του ιδιότητες, καθώς η ιστορία του στον κόσμο της φυσικής θεραπείας είναι πολύ παλιά. Πολλοί λαοί, μεταξύ αυτών οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες, οι Γερμανοί και οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για τις αντιμολυσματικές, αντιφλεγμονώδεις, αγχολυτικές και καταπραϋντικές του δράσεις.

Γενικά, το χαμομήλι καταπραΰνει τις εσωτερικές εντάσεις, δρα κατά της αϋπνίας, ανακουφίζει από οιδήματα, ηρεμεί το ερεθισμένο, καμένο δέρμα, είναι ιδανικό για στοματικές πλύσεις για την ουλίτιδα και τις άφθες, ανακουφίζει από πεπτικές διαταραχές, ενισχύει το ανοσοποιητικό και αυξάνει την παραγωγή λευκοκυττάρων, προστατεύει από έλκη και είναι εμμηναγωγό, προστατεύει από τα έλκη, μειώνει τα επίπεδα σακχάρου και βοηθά στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.